CBij de Gallische volkeren was, net als in veel andere beschavingen, het offeren van dieren een integraal onderdeel van de religieuze praktijk. Dit spit, ontdekt bij de opgraving van een Latijns heiligdom (tussen de 5e en 1e eeuw v.Chr.) bij Niort, getuigt daarvan. De ontdekking van dit voorwerp in de buurt van een depot van dierlijke botten suggereert de rol ervan in het ritueel koken van het offervlees, dat wordt gedeeld tussen de deelnemers aan de rite en de godheid of godheden wiens gunst wordt gevraagd. Hoewel het offer tegenwoordig kan worden gezien als een daad van puur geweld, werd het essentieel geacht om de welwillendheid van de godheden te verkrijgen en zo het evenwicht van de gemeenschap en de wereld te bewaren. In Gallië bleef deze rite gedurende de hele Romeinse periode beoefend en verdween vervolgens geleidelijk in de laatste eeuwen van de oudheid, in de context van diepgaande religieuze mutaties. >
Een spies met een spit die wordt gekenmerkt door een rond ijzeren gedeelte dat eindigt in een punt. Het handvat eindigt in een ring. Dit type verschilt van de spitsen die aan het einde van de La Tène-periode werden gebruikt en die worden gekenmerkt door platte ijzers die eindigen in een ring. Het houdt verband met de massale afzetting van dierlijke botten die in de omgeving is gevonden en onderstreept de essentiële rol van deze plek bij offers.