Rammelaar met een (gebroken?) handvat, een kop met vier uitsteeksels aan de zijkanten en een andere aan de bovenkant. Het gat waar de bel doorheen ging is nog duidelijk zichtbaar.
Gallo-Romeinse rammelaar ontdekt in Rennes, terracotta Onder het speelgoed dat baby's in de Romeinse beschaving kregen, moeten we rammelaars rekenen. Ze namen verschillende vormen aan, waaronder dierlijke. Ze waren van metaal of keramiek, zoals dit unieke exemplaar dat in het Musée de Bretagne wordt bewaard. Oude teksten getuigen van het gebruik van deze voorwerpen, in het Latijn "crepitaculum" genoemd, van het werkwoord "crepare", dat "lawaai maken" betekent. In dit voorwerp met zijn vijf uitsteeksels is niets te herkennen van een rammelaar, maar het is voldoende om ermee te schudden om het geluid van het karakteristieke belletje te horen, waardoor het een van de oudste speeltjes voor peuters is, dat al meer dan twee millennia wordt gebruikt.