(2/ )
Archaïsche periode
De zogenaamde "Attische" beker, 5e eeuw v.C., opgraving in de rue Leca De zogenaamde "rode-figuur"-stijl op een zwarte achtergrond is kenmerkend voor de technische ontwikkelingen van de 5e eeuw v.C. Het volgde die van de "zwarte figuren" op een lichte achtergrond. In de archeologie is keramiek een zeer goede aanwijzing om de verschillende lagen van archeologische vindplaatsen te dateren.
Geweld in oorlogstijd
STerwijl geweld in vele contexten voorkomt, is het natuurlijk in tijden van oorlog dat het ontketend wordt, in vele en extreme vormen. De Griekse vaas waartoe dit fragment behoorde was versierd met een gevechtsscène: een hopliet (burgersoldaat) zwaait een speer naar beneden, vermoedelijk tegen een tegenstander in een slechte positie. Oorlogsscènes komen vaak voor op vazen die in Athene in de 6e en 5e eeuw v. Chr. werden vervaardigd. In die tijd waren de Griekse steden, oorlogszuchtig en jaloers op hun autonomie, voortdurend met elkaar in conflict. Alle burgers werden opgeroepen om tijdens hun leven deel te nemen aan de strijd. Het gaat er niet alleen om het leger van de tegenstander op het slagveld de dood te brengen: voor de burgers betekent elke nieuwe aanval de dreiging van plundering, marteling en onderwerping.
(3/ )
Hellenistische periode
In de 6e eeuw v. Chr. wreef lokaal gemaakte keramiek met uit Griekenland geïmporteerde keramiek. Deze scherf is afkomstig van een kom geïmporteerd uit Athene.
(4/ )
Archaïsche periode
Geïmporteerde Griekse keramiek bevat vaak historische taferelen, hier een gehelmde, speerzwaaiende krijger op een vaas uit Athene. 6e eeuw voor Christus
(6/ )
Hellenistische periode
Dit fragment van een tafelamfoor met een paardenhoofd is een import uit Griekenland. Deze hoogwaardige (en dure!) vazen waren voorbehouden aan luxe tafels of voor votief- of religieuze doeleinden.
(7/ )
Archaïsche periode
Wraakzuchtig geweld!
Cdeze perfect leesbare vaas getuigt van een mythologische scène die de wraakactie van Artemis, de Griekse godin van de jacht, uitdrukt. Het verhaalt namelijk een mythische episode uit de Ilias van Homerus waarin de meedogenloze Artemis besluit een reuzenzwijn te sturen om het land van koning Oeneas van Calydon, in Etolia (centraal Griekenland), te verwoesten. Hiermee wilde zij hem straffen omdat hij de onvoorzichtigheid had begaan haar te beledigen door te vergeten haar na de oogst een offer te brengen. Meleager, zoon van Oeneas, riep toen de grootste jagers van het land op om dit monsterlijke dier, dat zijn land verwoestte, op te jagen. De jacht op het zwijn is een avontuur waaraan veel Griekse helden deelnemen. Uiteindelijk was het Atalanta die erin slaagde het dier te verwonden, dat stierf als gevolg van de fatale klap van Meleager. Deze episode van de jacht op het zwijn van Calydon is een onderwerp dat vaak wordt behandeld in de kunstgeschiedenis, op keramiekdecoraties uit de Oudheid, maar ook in de neoklassieke schilder- en beeldhouwkunst.
(8/ )
Hellenistische periode
De contacten die ten tijde van de stichting van Massalia plaatsvonden tussen Grieken en inheemse stammen blijken soms uit verrassende voorwerpen: zo is deze urn, gemaakt van plaatselijk materiaal en volgens een inheemse techniek, voorzien van een deksel van Griekse makelij. Hun vereniging getuigt van de ontmoeting tussen de plaatselijke bevolking en de Phocaeaanse kolonisten.
(9/ )
Hellenistische periode
Het gebeeldhouwde blok is afkomstig van een Grieks monument dat door de Romeinen is ontmanteld. Een eerste gravure die een boot voorstelt, Het was aan boord van dit soort boten dat de Phocaeïsche kolonisten in de 6e eeuw v. Chr. Massalia moeten hebben gesticht. Verderop, een voorstelling van het profiel van een bebaarde man 6e eeuw voor Christus
(10/ )
Hellenistische periode
Dit type Griekse schip werd gebruikt voor visserij en kustvaart. Sinds haar oprichting leeft Marseille van de zee! De houten planken van deze boten werden doorboord en aan elkaar genaaid met linnen plantenbanden. 6e eeuw voor Christus
(11/ )
Early Imperial [27 / 235]
Doorheen de geschiedenis is het hergebruik van architecturale elementen gebruikelijk in de bouw. Het maakt de bouw en decoratie van architecturale structuren mogelijk tegen lagere kosten, door elementen van gebouwen te vervangen die hun betekenis en dus hun nut hebben verloren. Dit architectonische element van een muur aan de Romeinse kade in Marseille was dus oorspronkelijk een reliëf ter versiering van een vroeg Romeins mausoleum, gelegen bij een stadspoort.
(12/ )
Bas-Empire [235/ 476]
De bovenste delen van antieke boten zijn zeer zelden bewaard gebleven. Daarom is dit houten fragment van een kleine Romeinse boot uit de derde eeuw met een lengte van 1,20 meter zo interessant.
(13/ )
Early Imperial [27 / 235]
Beslag is alle uitrusting op het dek van een boot. Een capillot heeft de functie van een schoenplaat en wordt vooral gebruikt op oudere tuigen. Het zijn houten of metalen pennen, beweegbaar en verticaal, die door een rek lopen. Ze worden gebruikt om de huidige manoeuvres te draaien of als katrol om een laken af te buigen. Dankzij de zeevazen die op de bodem van de oude haven werden opgegraven, konden houten voorwerpen, hier een oude capillot van steeneik, uitzonderlijk goed worden bewaard.
(14/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Een groot aantal tonijnwervels is gevonden in de vulling van de Romeinse haven. De snijtekens op de wervels tonen aan dat de vis direct na de vangst werd verwerkt. De tonijnvisserij was in de oudheid wijdverbreid in de Middellandse Zee en Opien, een Latijnse schrijver, prees de visserij van Marseille, die hij omschreef als "uitstekend en werkelijk schitterend"!
(15/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Dit tablet werd gebruikt door douanebeambten om goederen die Marseille binnenkwamen te belasten voor 40e van hun waarde. Bedekt met was kon het tablet steeds opnieuw worden gebruikt: de was hoefde alleen maar te worden gesmolten om het glad te strijken en vervolgens opnieuw te worden gegraveerd met een stift.
(16/ )
Early Imperial [27 / 235]
In tegenstelling tot de steden Arles en Nîmes heeft Marseille geen overblijfselen van oude tempels gevonden, noch Grieks noch Romeins, hoewel er teksten van bestaan. Deze marmeren torso van Athena is een van de zeldzame getuigenissen van oude religieuze praktijken.
(17/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Tijdens de Oudheid kende Marseille een bloeiende handel: talrijke munten getuigen van de commerciële dynamiek van de stad. 4e eeuw
(18/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Download je afbeelding
Romeinse munten zorgen voor de verspreiding van het keizerlijke beeld. Magnus Maximus is hier afgebeeld in profiel, in bustevorm. Hij draagt het diadeem, de toga en het kuras, emblemen van zijn functie. De fysieke verschijning van het personage is gedeeltelijk overgenomen: langwerpig gezicht, rechte neus. Bepaalde details, zoals de ronding van het oog, zijn meer in overeenstemming met de artistieke conventies van het Late Rijk. Het Romeinse portret bevindt zich hier halverwege tussen de realistische weergave van het individu en de ideale weergave van de keizerlijke macht.
(19/ )
Early Imperial [27 / 235]
Antieke kammen zijn een ontroerende herinnering aan het dagelijkse leven en zijn vaak gesneden uit buxus, waarvan de dichtheid zorgt voor de sterkte van de tanden en een hoogwaardige polijsting.
(20/ )
Early Imperial [27 / 235]
De wanden van deze in een mal geblazen beker zijn minder dan een millimeter dik en getuigen van de vaardigheid van de Romeinse ambachtslieden.
(21/ )
Early Imperial [27 / 235]
Zeldzame bijna complete kom ontdekt in Marseille
(22/ )
Vroege Middeleeuwen [476 / 1000]
Vanaf de 4e eeuw trok Marseille een grote christelijke gemeenschap aan. Rond 400 bouwde de stad het grootste baptisterium van Frankrijk. De bouw van gebedshuizen, in het bijzonder funeraire basilieken buiten de stad, explodeerde in de 5e eeuw.
(24/ )
Late Middeleeuwen [1300 / 1492]
De bisschop en de burggraaf van Marseille deelden het grondgebied en de macht. De stad Les Olliers, een wijk gespecialiseerd in keramiekproductie, kwam onder de jurisdictie van de bisschop. De bisschop was verantwoordelijk voor de installatie van pottenbakkers die de in de islamitische wereld bekende technieken beheersten, met name het glazuren en emailleren op kalkpasta, die de keramiek van Marseille zo succesvol maakten in de 13e eeuw.
(25/ )
Middeleeuwen [476 / 1492]
Hoewel het meeste serviesgoed dat door archeologen is ontdekt, gemaakt is van keramiek, een rotbestendig materiaal, zijn er zeldzame gevallen waarin houten voorwerpen bewaard zijn gebleven.
(26/ )
Moderne periode [1492 / 1789]
Dit fragment van een schotel uit de 18e eeuw, van Chinese oorsprong, getuigt van de eminente plaats van de haven van Marseille in de lange-afstandshandel.
(27/ )
Moderne periode [1492 / 1789]
Marseille was een belangrijke afzetmarkt voor de producten uit het nabijgelegen Ligurië. Dit 18e eeuwse voorwerp getuigt daarvan.
(28/ )
Moderne periode [1492 / 1789]
Een schets van het land
Schalen in het gebied van Marseille gevormd in de XVIIe en XVIIIe eeuwen van alledaagse voorwerpen. Hun productie was eenvoudig en snel, evenals hun decoratie, vaak een tulp of een vogel. Het menselijke gezicht, een zeldzaam motief, wordt met dezelfde economie behandeld: de klei wordt bedekt met een beige glazuur dat de ambachtsman met een punt bekrast om de kin, de ogen en de mond te tekenen. Een paar druppels verdunde ijzeroxide doen het haar verschijnen.
