Statue de Sainte Agnès

Het gebouw met een religieuze roeping moet verschillende functies vervullen. Het moet, meestal gemeenschappelijk, plaats bieden aan de leden van de religie die het inspireert en hen door zijn versieringen herinneren aan het theologische kader van deze spirituele ruimte. De architectuur moet daarom niet worden geordend op zoek naar esthetiek, maar naar een heilige functie. Niettemin schakelden de Middeleeuwen hun beste ingenieurs en kunstenaars in in een poging om een mediane ruimte te creëren met het hemelse Jeruzalem, tot het punt dat zij aan het eind van deze periode een reactie van afwijzing, de Reformatie, uitlokten. Het beeld van Sint Agnes is een mooi voorbeeld van deze artistieke finesse in dienst van het goddelijke. Oorspronkelijk versterkt met felle kleuren, moet het deel hebben uitgemaakt van een belangrijkere decoratie..

Circa 1520-1530 Avesnois-kalksteen, sporen van polychromie De identificatie van het beeld werd mogelijk gemaakt door de aanwezigheid van hoeven aan de linkerkant van het kleed van de figuur: het zijn de resten van een lam, het attribuut van de heilige Agnes, een Romeinse martelares uit de 4e eeuw. De jonge vrouw is rijk gekleed in de mode van het begin van de 16e eeuw. De beeldhouwer heeft de details van het kledingstuk zorgvuldig weergegeven, zoals de rechtermouw en de sieraden. Het werk was oorspronkelijk verrijkt met polychrome (op het oppervlak aangebrachte verf). De platte rug en het voorovergebogen hoofd wijzen erop dat hij tegen een muur of in een hoge nis werd geplaatst. De oranje-roze kleur die op het kledingstuk zichtbaar is, wordt vulmiddel genoemd: het is een product dat als onderlaag op het beeld wordt aangebracht, voordat de kleur wordt aangebracht.