.jpg)
(3/ )
2e IJzertijd [- 480/ - 50]
Face Geometry
Cdit mannelijke hoofd behoorde waarschijnlijk tot een stele van menselijke vorm. De verschillende elementen van het gezicht, weergegeven door een spel van reliëfs en holtes, zijn gestileerd op een manier die eigen is aan de'Keltische kunst: gebogen wenkbrauwen, amandelvormige ogen, trapeziumvormige neus en hangende snorren. Hun aanwezigheid is voldoende om de persoonlijkheid van een hooggeplaatste persoon, krijger of held naar voren te brengen. De schematische behandeling van dit hoofd en het ruwe uiterlijk van de steen getuigen waarschijnlijk van een bewuste bedoeling van de kunstenaar en niet van onhandigheid.
(4/ )
Moderne periode [1492 / 1789]
Een schets van het land
Schalen in het gebied van Marseille gevormd in de XVIIe en XVIIIe eeuwen van alledaagse voorwerpen. Hun productie was eenvoudig en snel, evenals hun decoratie, vaak een tulp of een vogel. Het menselijke gezicht, een zeldzaam motief, wordt met dezelfde economie behandeld: de klei wordt bedekt met een beige glazuur dat de ambachtsman met een punt bekrast om de kin, de ogen en de mond te tekenen. Een paar druppels verdunde ijzeroxide doen het haar verschijnen.
(5/ )
Early Imperial [27 / 235]
Zichtbare wrat
Op deze koperlegering plaat staat een mannelijk gezicht in profiel. Ondanks de zorgvuldige weergave van details is dit geen portret, aangezien soortgelijke afbeeldingen bekend zijn op het vizier van ceremoniële helmen uit de Romeinse tijd. De identiteit van de mens is echter gematerialiseerd door de aanwezigheid van een groei op de wang. De inscriptie laat ons aannemen dat dit voorwerp door een zekere Gellius Bellus werd aangeboden aan de Gallische god Videtillus om hem te bedanken dat hij hem van deze anomalie heeft verlost.
(6/ )
Protohistory [- 2200 / - 50]
Averted portrait
In de 3e eeuw voor Christus hebben de GAaulische mensen stopten met de ruilhandel en introduceerden het gebruik van munten. De eerste munten van de verschillende Gallische volkeren imiteerden die van de Grieken en Romeinen, maar ze werden gemaakt volgens de Gallische "mode". Links is een hoofd in profiel afgebeeld, omgeven door kralenkoorden. Dit gezicht verwijst naar de portretten van keizers die op Romeinse munten circuleerden. Op de keerzijde van de munt rijdt rechts een paard op een gevleugelde figuur, een allegorie van de overwinning. Eenzo, deze munt vindt zijn oorsprong in de munten van koning Filips II, met aan de ene kant een portret van de Macedonische koning en aan de andere kant een strijdwagen.
(7/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Face dimensions
Deze kop van koperlegering behoorde waarschijnlijk toe aan een male kwartet. Het gebruik van de recessed casting techniek zorgt voor een zorgvuldige en realistische weergave van de gezichtsdetails: zachte modellering van de wangen, omzoomde mond en fijn omlijnde ogen. Deze delicate gelaatstrekken werden ooit verlevendigd door twee ingelegde tinnen pupillen, die nu verdwenen zijn. De plastische kwaliteit van het werk van de kunstenaar en het gebruik van metaal, een duur materiaal, plaatsen dit hoofd in een luxe productie. De context van de ontdekking versterkt deze hypothese: dit voorwerp is afkomstig van de begrafenis van een jong meisje uit de Gallo-Romeinse aristocratie van het Late Rijk.
.
(9/ )
Early Imperial [27 / 235]
Een gezicht voor de eeuwigheid
Dit mausoleum toont drie overleden leden van dezelfde familie in een architectonische nis. Slechts één gezicht blijft over, dat van de centrale overledene, gekleed in de toga van de Romeinse burger. Zeer populair bij de Romeinse bourgeoisie, tonen deze monumenten familiegroepen die toekomstige generaties willen laten zien welke plaats zij tijdens hun leven in de samenleving innamen. De overledenen zijn dus meestal gekleed in kostuums die hun functie weerspiegelen, terwijl hun gezichten stereotiep lijken.
(10/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Officieel portret
De lauwerkrans en het militaire kostuum maken het mogelijk hier een Romeinse keizer te herkennen. Het zou Gallien of Caracalla zijn, maar de persoonlijke kenmerken - het massieve hoofd, de snor en de baard - vervagen ten gunste van de functie. Dit beeldje, klein van formaat en gemaakt van edelmetaal, is wellicht geschonken door de keizer of gefinancierd door rijke burgers van Lyon. Het gezicht van de keizer werd getoond op openbare plaatsen, maar personen konden ook een privévoorstelling bezitten, waarmee ze hun loyaliteit toonden.
Tresor de Vaise politieke figuur (militair leider) Details van het onderwerp: borstbeeld van een vrij jonge man, die een kuras en een militaire jas (paludamentum) draagt. Gezicht met zeer regelmatige trekken, met een zeer lichte vorm; hij heeft een baard en een korte snor. Op het dunne haar, een kroon van gebladerte (laurier?). De mantel, op de schouders versierd met tongvormige elementen, wordt op de rechterschouder omklemd door een grote ronde fibula. Onder de mantel, een soepele, geschubde kuras, omzoomd door een brede, meer rigide band rond de nek. Het zou keizer Gallien kunnen zijn (regeerperiode: 259-268)
.
(11/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Download je afbeelding
Romeinse munten zorgen voor de verspreiding van het keizerlijke beeld. Magnus Maximus is hier afgebeeld in profiel, in bustevorm. Hij draagt het diadeem, de toga en het kuras, emblemen van zijn functie. De fysieke verschijning van het personage is gedeeltelijk overgenomen: langwerpig gezicht, rechte neus. Bepaalde details, zoals de ronding van het oog, zijn meer in overeenstemming met de artistieke conventies van het Late Rijk. Het Romeinse portret bevindt zich hier halverwege tussen de realistische weergave van het individu en de ideale weergave van de keizerlijke macht.
(12/ )
Bas-Empire [235/ 476]
Een god met een menselijk gezicht
In de Gallo-Romeinse mythologie nemen de goden het uiterlijk aan van menselijke wezens en zijn te herkennen aan enkele kenmerken of attributes. Hier is de figuur naakt, gespierd, jong uitziend, met lang krullend haar. Hij houdt een kleine wereldbol in zijn linkerhand. Een mantel wordt over zijn schouders gegooid en bedekt zijn armen. Dit is Helios, de gepersonifieerde zonnegod van de Grieken, gelijkgesteld aan Apollo bij de Romeinen. Hij is de god van het leven en de schepping, bron van leven en wedergeboorte.
stuk behorende tot de Lyon-Vaise schat
(13/ )
Early Imperial [27 / 235]
The Face of Love
Cameras zijn kleine voorwerpen van steen of glaspasta, met gebeeldhouwde of gegoten decoratie in licht reliëf. Deze productie, die nauw verbonden is met de versiering, werd door de Romeinen ontwikkeld en verspreid naar Gallië vanaf de tijd van het Hoge Rijk. De iconografie is vaak gebaseerd op het Grieks-Romeinse mythologische repertoire. Hier is de combinatie van een kinderlijk gezicht met volle wangen en een paar vleugels ongetwijfeld herkenbaar Éros, de personificatie van verlangen in de liefde.
(14/ )
IJzertijd [- 800/ - 50]
Prestigieuze kop
Dit bronzen element werd gebruikt om het handvat aan de bovenkant van een emmer te bevestigen. Het gezicht erop is schematisch, behalve het haar, dat zorgvuldig is ingesneden. Het hoofd is een terugkerend motief in de Keltische kunst, vooral in IIe en ikeerste eeuwen voor Christus-C.: het versiert wapens, ornamenten en alledaagse gebruiksvoorwerpen. Het belang ervan roept vragen op: zijn het divinities, van prestige ramen, of zelfs van hoofdpersonen ? Dit motief zou ook kunnen verwijzen naar de afgehakte hoofden van vijanden, die de Galliërs meebrachten van het slagveld.
(15/ )
Hedendaagse periode [1789 / nu]
The Face of the Nations
De afgebeelde vrouw draagt de traditionele kleding van Azerbeidzjan en houdt in haar rok een katoenbaal vast, een typisch gewas van het land. Het lichaam gespannen van het werk staat tegenover een sereen gezicht, met regelmatige trekken en een trotse uitdrukking. Allegorie van het Azerische volk, de figuur werd ingevoegd in een style="font-size:11pt;">monumentale fries, bestaande uit elf koppels die de eenheid en het goed functioneren van alle socialistische republieken van de USSR vertegenwoordigen.
(19/ )
Early Imperial [27 / 235]
Van het gezicht de melancholie
Zittend in een complexe houding, is dit jonge meisje vergelijkbaar met een groep sculpturen die zittende figuren voorstellen, waarvan de vroegste voorbeelden dateren uit de klassieke periode (in het beeld van de zittende Penelope of de Suppliante Barberini). Het kapsel, bekend als "meloenribbels", was vooral in de 2e eeuw in de mode in het Keizerrijk. De sloten moesten worden samengevoegd in een knot, die nu is verdwenen, aan de bovenkant van de schedel. Met haar ogen verloren in de verte, wordt het gezicht van het meisje bezield door een vage melancholische uitdrukking. Deze kalmte contrasteert met de complexiteit van de draperieën en het haar, en versterkt het decoratieve effect van dit beeld, dat de tuin van een rijke Romeinse residentie zou hebben gesierd.
(20/ )
Moderne periode [1492 / 1789]
Geleiden naar geloof
Rijk gekleed in de mode van de vroege zestiendeeeuw, St. Magdalena is herkenbaar aan haar attribuut: het parfumkruikje met daarin de olie waarmee zij de voeten van Christus waste. Aan de achterkant is het beeld aan de onderkant uitgehold: het moet tegen een pilaar of zuil zijn geplaatst, en zeker hoog, want'ze kijkt naar beneden. De uitdrukking op haar gezicht, met de peinzende blik, nodigt uit tot meditatie, persoonlijke herinnering en gebed van iemand die het religieuze gebouw betreedt waar het werd tentoongesteld..
(21/ )
1e IJzertijd [- 800/ - 480]
Krachtige hybride
Deze figuur zou geplaatst zijn op een van de geleiders van het rijtuig van een strijdwagen die in een graf uit de Tweede IJzertijd werd gedeponeerd. Dit zoomorph gezicht, met een lange geit en horens, doet denken aan de Keltische mythologie, sterk beïnvloed door het Grieks-Romeinse pantheon. Dit metaalelement lijkt inderdaad op de hoofden van de riviergod Acheloos die de ketel sierden die werd ontdekt in een tombe uit de ijzertijd chariot tombe in Lavau. Zo geplaatst op de wagen, moest deze beeltenis de eigenaar digitale bescherming brengen, evenals veel prestige.
.Het graf in Orval (Manche) is vandaag de dag een uniek geval: het meest westelijke van de laat-Vroege La Tène "wagengraven" die ooit in Europa zijn gevonden.
(22/ )
IJzertijd [- 800/ - 50]
Gezicht en profiel, voor volledige bescherming
Dit karretje heeft een bas-reliëf decoratie bestaande uit een centraal masker omlijst door twee soortgelijke hoofden in profiel. De symmetrie van de afbeelding en de decoratieve behandeling van het haar en de baard, vergelijkbaar met plantaardige elementen, zijn typisch voor de oude Keltische kunst. De functie en betekenis van deze decoratie blijft onduidelijk, maar de kwaliteit ervan illustreert de hoge mate van artistieke ontwikkeling van voorwerpen die geassocieerd worden met prinselijke graven in West-Europa in de Tweede IJzertijd.
Het graf in Orval (Manche) is vandaag de dag een uniek geval: het meest westelijke van de laat-Vroege La Tène "wagengraven" die ooit in Europa zijn gevonden.
(23/ )
Late Middeleeuwen [1300 / 1492]
Onder de blik van de aartsengel
Deze stenen mal werd gebruikt om loden platen te gieten die enseignes, door pelgrims op hun kleding gedragen als herinnering aan hun reis. Het gezicht van St. Michaelwordt geassocieerd met de schelp, die de fauna van de baai van de Mont Saint-Michel oproept. Het schild van de heilige draagt op de voorzijde een Maagd met Kind, op de achterzijde het wapen van Frankrijk. Terwijl de meeste borden St Michael triomferend over het kwaad afbeelden, is dit ontwerp beperkt tot het gezicht van de heilige, een concentratie van zijn beschermende krachten.
